منتظر

از سر کوچه ی یک دسته شقایق امروز
می وزد بوی نسیم
می رسد عطر بهار
***

هم نفس با گنجشک
همره شبنم موسیقی موزون نسیم
از تن کوزه ی مرطوب سحر
از لب سبز دعا
می طراود گل سرخ
***

توسن تیزتک ذکر سحرگاهی من
می برد همره خویش
تا علفزار وصال
دقتر واژه ی دلتنگی را
***

زائر خسته ی چشمان ترم
بر سر راه امید
سالها منتظر است
سالها چشم به ژرفای افق دوخته ام
باد ، در حوض وضو می گیرد
چشمها غسل زیارت کردند
زیر باران سرشک
***

همره باد سحر
سفری باید کرد
تا دیار گل سرخ
تا صریح لب شیرین نگار
***

تشنه ام
تشنه ی کشف و شهود
تشنه ی دیدن لبخند گل سرخ انارم شب و روز
***

من به همراه نسیم
همسفر با گل سرخ
پا به پای صلوات
جمعه را می جویم
***
باد از بیشه ی سرسبز دعا می آید
از گلستان مفاتیح و جنان
منتظر باید ماند
فصل روئیدن گل نزدیک است
می وزد از طرف قبله ی سجاده ی من
نفس صبح بهار
بوی یک باغ امید
عطر یک جمعه ی سبز
فصل گل نزدیک است
لاله از سینه ی دشت
سبزه از دامن کوه
کبک با قهقهه گفت
منتظر باش
که خورشید طلوع می کند از مغرب عشق
***
سنبل از چینه ی باغ
اشک های گل حسن
خنده ی شانه به سر
نغمه قمری مست
می سرایند گل نرگس را
***
باغ پر می شود از نرگس مست
دشت پر می شود از گندم عشق
باز دل وسوسه ی خوردن گندم دارد
امتحان نزدیک است
***
اقتدا می کنم اینک به پدر
که به یک لحظه و یک جا
همه رضوان را
به دو گندم بفروخت
***
راه من لیک جدا می شود از راه پدر
من ز راه دگری خواهم رفت
از گذرگاه جنون
کوره راهی که از آن
همه ی اهل ملامت رفتند
***
از خیابان حضور
از گذرگاه شهود
تا بیابان فنا
از خم کوچه ی رندان غزل خواهم رفت
***
من تفال به غزل خواهم زد
به کتاب غزل پیر خمین
تا قسم یاد کنم یوسف را
که به مکاره ی بازار جنون
جمعه بازار وصال
بهر خال لب دوست
ناخلف باشم اگر من
همه هستی را
به جوئی نفروشم

((یا اباصالح المهدی ادرکنی))