تا جمکران

یا   صاحب الزمان    که    جهان    در    پناه    توست

تا کی    نهان   ز   دیده ی ما   روی     ماه     توست

چشم   امید    منتظران         طریق           عشق

تا     آن که   جلوه ای بنمایی به    راه      توست

هر روز   روزحسرت و هرشب   شب فراق

ما   را     نصیب     بی برکات     پگاه       توست

آن   خسروی   که   عیسی مریم     کنار    خضر

همواره   افتخارکنان      در     سپاه        توست

برتر    ز    انبیای   سلف         غیر    مصطفی

نزد   خدا    مقام    تو   مانند   جاه        توست

چون   کعبه     مسجد    نبوی     چشم انتظار

در   آرزوی     بانگ    اذان و صلاه   توست

هر صبح و   شام    معتکفان   حریم   عشق

جان بر  کفند    تا به چه سویی نگاه توست

در   هر   دعا     ظهور تو خواهیم از خدای

آن   خالقی    که   ملجاء ما نیکخواه توست

در   صدق   مدعای ظهور آفتاب و   ماه

روشن   دلیل ما و   درخشان گواه توست

از داغ   مرگ      مادر پهلو شکسته ات

تا عرش   رفته    ناله ی واحسرتاه توست

در   چشم   دودمان   بشر    دود فتنه ها

پادافره    گناه فراوان از   آه     توست

بار   سفر   ببندم    و   تا جمکران روم

کآنجا به   لطف دوست نمودارگاه توست

با   زایران   منتظرت     همنوا     شوم

در   مسجدی که منظره ی بارگاه توست

عمری گذشت و مرغ دل خوش عمل هنوز

در   آرزوی    دانه ی   خال سیاه توست